بازگشت
عیدانه
عبدالو کیل کوچی عبدالو کیل کوچی

                        

     می  نو یسم   پیام  عیدانه    شاد و فرخنده  و صمیما  نه

   خوشیء عید  مهم  است اما    کودل ی خوش میان غمخانه                                                                                    

                                *****

عید آمداین موهبت رب کریم      بزم طرب ی برپاکن ای یارقدیم

بردار ز بحر آفرینش  جامی       بخشاکه خداوند غفوراست رحیم

                               *****

عیداست بیان مهرلطف احسان     آشتی وگذ شت دوستی ازدل جان

دردا، که خون  آدمی  میریزد      از شرق   میانه  تا به  افغانستان

                                *****

ایدوست بیا توعید قر بان را بین      قربانی ونعمت فراوان رابین

آنسویدگرکه خون انسانجاریست       فریادیتیم وچشم گریان رابین

                                 *****

غربال فلک غم جهان می بیزد      شادی بجهان بیغمان می بیزد

عید ست پیام صلح مهردوستی      مگذارکه خون بیگناهان ریزد

                                 *****

شمشیرجفابه قصدقربانیء ماست     مستیء بلاها ، ازپریشانی  ماست عیداست بذات خودمبارک روزی    هرمعضله هست ز نابسامانیماست                  

                                *****

تا آتش وخون فلکم دربرماست   عیدازچه کنم خاکجهان برسرماست

برخیزکه تاسوی افق راه بریم    آنجاکه شفق نگاه خوش منظرماست                

                             مقدم عید

گویند که عیدآمد، خوش مقدم عید است      این عید چه عید است

عیدخوش ازین خانهء ویرانه بعید است     این عید چه عید است

گل ها ی  وفا  پر پر آماج  جفا هاست      غم  بر سر غم هاست

مرغ  طرب ازباغ  دل خسته رمیدست      این عید چه عید است

در دشت  ودمن  ناله  کند  بلبل  نا شاد      فر  یاد   که   فر  یاد     

جز خارغم  اینجا گل شادی ند مید ست     این عید چه عید  است  

آماج   بلا گشته   در   دامن    صحرا       در دا   و      دریغا  

در خوان چمن خون دل لاله چکیدست       این عید چه  عید است

دلها همه پرخون و هوا تیره وتاراست       پر دود و  غبار  است

کو روی هلالیکه درآن صبح امیدست        این عید چه  عید است

روزهمه چون شام سیه گشته  پرازغم       از  غصه    و  ما  تم

درهمچوفضا موهبت عید کی  دیدست       این عید چه عید  است

از فقر فساد مرض  جهل  و بد   امنی       از      حقد      علنی

جان برلب  مردم  بیچاره  رسید  ست        این عید چه  عید است           

از فرط  تهی  دستی مردم  نگران  اند       محتا ج   به   نان  اند

بیکاری وجهل ومرض فقر شدید است        این عید چه عید  است

آنجا که بود جنگ همه زار زبون است       دلها  همه  خون  است

چشمیکه گهی سرمه لبی خنده ندیدست        این عید چه عید  است

تاکی خبر از کشمکش و آتش وباروت        از  کشته   و   تا بوت

 قلب همه پرخونشده ازخون شهیداست        این عید چه عید  است

از آن طرفی راکت و خمپاره شود فیر        از   تو    طئه    غیر

ازسوی دگرهم خبرازگفت وشنید است        این عید چه  عید است

اوضاع جهان پرتنش چالش وجنگست        گپ بر سر گنج   است

آن گنج کی میبیند واینرنج کی دیدست        این عید  چه  عید است

گرصلح وترقی ورفاه زیر سوال است        پس عید  محال   است

اندردل شب رویت خورشیدکی دیدست        این عید چه  عید است

اینگفته نه ازیائس نه مایوسی دلهاست         اند یشه ء  وا  لا  ست

اینبانگ رساییست فراخوان امید  است        این مظهر  عید  است

عید آنکه همه با هم و یک  قوت  کلی        با  و     حدت    ملی

آنعید چوفرخنده ترین عید سعید  است        آن  بر همه  عید است

عید یکه    بود  مظهر آسا یش  انسان       با   ارج    فرا    وان

خوشبختی وآرامش وشادیءمزید است       آن عید چو  عید  است

خوش آنکه  شود عید  چوعید همگانی       این       روز   جهانی  

آن عید بود، عیدبود،عید  ونوید  است       آن عید    سعید    است   

 


October 25th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان